پنچری چرخ کارخانه‌های فارس در بی‌ثباتی مدیران/ مدیرانی که خود عامل بحران کارخانه‌ها هستند/ کارگرانی که قربانی تساهل و بی‌کفایتی مدیران می‌شوند

به گزارش شیرازه، قرار بود هم چرخ سانتریفیوژها بچرخد و هم چرخ کارخانه‌ها؛ اما فعلاً هردو چرخ پنچر شده‌اند و ما در این دوران رکود و تورم تنها شاهد تعطیلی کارخانه‌ها و چوب حراج بر سرمایه انسانی و اقتصادی هستیم.

تعطیلی کارخانه‌های بزرگ و کوچک صنعتی و تولیدی به گوش می‌رسد و این ناقوس بیکاری را می‌نوازد که این تعطیلی پیامدهایی چون افزایش بیکاری، رشد بزهکاری و مشکلاتی از این دست را در پی داشته است.

کارخانه‌هایی که هرکدام روزی اقتصاد استان فارس را می چرخاندند به دلیل نگاه‌های غلط به بحران کشانیده شده‌اند و در این منظر، فارع از سیاست‌های غلطی که همه دولت‌ها در نگاه به کارگر و تولید داشته‌اند، مدیران استانی فارس تنها دولت قبل- نه همه دولتها- را مقصر افعال گذشته و حال کشور و استان معرفی می‌کنند.

با وجود حرف و شعارهای بسیار برای بهبود وضعیت اقتصادی، سیر صعودی تعطیلی کارخانه‌ها و کوچک‌تر شدن سفره کارگران ملموس است؛ از این رو باید با نگاهی صنفی و تشکیلاتی و سیاستی زودبازده برای بهبود این وضعیت در دستور کار قرار بگیرد.

مهرزاد مؤیدی، عضو شورایعالی اشتغال کشور طی گفتگویی با شیرازه به بررسی موضوع تعطیلی کارخانه‌ها و اقدام روبه جلوی رئیس سازمان صنعت در فرار از این مشکل، پرداخت و بیان داشت: متاسفانه کارخانه‌ها با مشکل تولید مواجهند و شاید آنچنان که باید حمایت نمی‌شوند که این مشکل را می‌توان ریشه در بی حوصلگی و یا عدم آگاهی مدیران و مسئولان از اتفاقاتی که صنعت تولید را دچار بحران کرده است، دانست.

بدهی‌ها عاملی بر تعطیلی کارخانه‌ها نیست

وی با تصریح بر این موضوع که بدهی‌ها عاملی بر تعطیلی کارخانه‌ها نیست، اذعان کرد: بی ثباتی و بی توجهی مدیران در واحدهای صنعتی و تولیدی باعث این بحران شده است.

مدیرانی که در حد و اندازه جایگاه خود نیستند، باعث بحران شده‌اند

به اعتقاد این فعال عرصه اقتصادی، عزم جدی برای برخورد با مشکلات وجود ندارد و از طرفی مدیران بدون انگیزه و مدیرانی که در حد و اندازه جایگاه خود برای حل بحران کارخانه‌ها نیستند، باعث به وجود آمدن این وضعیت شده‌اند.

رئیس هیئت مدیره کانون هماهنگی شوراهای اسلامی فارس با بیان اینکه چرا قبل از اینکه مشکلی تعطیلی کارخانه‌ها به وجود بیاید، مسائل در کمیته رفع موانع تولید حل نمی‌شود، گفت: چرا باید منتظر تعطیلی کارخانه شویم و پس از انها را در کمیته‌های رفع موانع تولید بیاوریم.

باید باید یک سری مدیران تغییر کنند

مؤیدی با اظهار اینکه به دنبال زیرسوال بردن زحمت برخی افراد در کمیته‌های رفع موانع تولید نیست، بیان داشت: با این حال باید باید یک سری مدیران تغییر کنند؛ چرا که این خواسته صنفی و تشکیلاتی است نه سیاسی و متاسفانه کارگران به عنوان قشر ضعیف صنعت در این بحران‌ها به ورطه نابودی کشیده می‌شوند.

کارگران در همه دولت‌ها مورد اجحاف قرار گرفته‌اند

عضو شورایعالی اشتغال کشور با بیان اینکه کارگران در همه دولت‌ها مورد اجحاف قرار گرفته‌اند، اذعان داشت: آیا بستن قرارداد یک ماه با کارگر به عنوان سرمایه انسانی ضعیف گره‌ای از مشکلات حل می‌کند.

وی با اشاره به بحث پرداخت یارانه‌ها برای تولید گفت: آیا واقعاً یارانه به تولید اختصاص یافت. آیا هدفمندی یارانه‌ها نباید در تولید نمود داشته باشد؟ امروز حداقل بدهی قبض‌های انرژی کارخانجات یکی میلیارد تومان است.

عضو شورایعالی اشتغال کشور بیان کرد: چرا کاشی حافظ بدون نظارت فروش می‌رود و 120 نیرو به دلیل سیاست‌های مدیر جدید بیکار می‌شوند؟

مؤیدی افزود: وقتی هرکدام از کارخانه‌هایی که امروز به ورطه نابودی کشیده شدند، مثل نخ و نقره، ازمایش، مجتمع گوشت مرودشت، ITI و.. تعطیل می شومند، چه کسی باید پاسخگوی چند صد نفری کارگرانی که زندگی‌شان به ورطه بحران می‌رسد، باشد.

رئیس هیئت مدیره کانون هماهنگی شوراهای اسلامی فارس گفت: تا کی در این استان بیش از حد معمول و معقول باید شاهد حضور مدیران پروازی و بازنشستگان و کارگران افاغنه در مراکز تولیدی و صنعتی باشیم.

پس جایگاه اقتصاد مقاومتی و توجه به تولید داخلی کی محقق می‌شود؟

بنار گزارش شیرازه؛ در واقع باید ببینیم، پدیده مدیران ناآگاه، نبود یارانه حمایتی و بدهی از عواملی است که کارخانه‌های استان را به بحران و ورطه نابودی کشانده است.

رشد قارچی مجتمع‌های تجاری در ورود وارادات بی‌رویه، تعطیلی کارخانجات، نبود سرمایه گذار مناسب باعث شده که این استان هر روز در کسب رتبه بیکاری مقام بالایی را به خود اختصاص دهد و مواد اولیه این استان که دارای ظرفیت‌های زیادی دارد از استان خارج شود و این استان تنها دفتر فروش کارخانجات استان‌های دیگر شود.

با گذشت سه سال از دولت قبل آیاز باز باید بگوییم مقصر مسئولان قبل هستند؟

تا کی باید شاهد نابودی صنعت و کارخانه‌هایی نظیر آزمایش، ITI، ITMC، آزمایش، کابل‌سازی، پارچه بافی شهید فرصتیان، مجتمع گوشت و ... باشیم و چوب حراج بر سرمایه انسانی و اقتصاد شیراز گذاشته شود؟ پس جایگاه اقتصاد مقاومتی و توجه به تولید داخلی کی محقق می‌شود؟ با گذشت سه سال از دولت قبل آیا باز باید بگوییم مقصر مسئولان قبل هستند؟