سلام بر دستان بی علم ات

به گزارش سرویس شهرستان های شیرازه به نقل از عصر مُهـر، نجمه ایزدی دانشجوی ارشد زبان و ادبیات فارسی به مناسبت تولد ابوالفضل العباس (ع) نوشت  - مگر می شود از تو حرف زد؛ شرمم باد بر کامی که نام تو برآن رانده شود و به لکنت نیفتد؛شرمم باد بر قلمی که به ثنای تو قیام کند و بی علم نشود.

ای قمر که ماهتاب از تو نور می گیرد سلام بر بلندای نامت؛ سلام بر دستان بی علم ات؛ سلام بر امید نا امیدان؛ مولای من قمر بنی هاشم.

 
اگر ماهتاب بر خود رشک می برد که چراغ چلچراغ آسمان هست بگویید که قمر ما اگر نبود او بود نمی شد.

 
اگر درفش بر بلندیش می نازد بگویید که علمدار ما قد خمیده بلندست.

 
می گویند: بزرگترین گناه ناامیدی از رحمت خداست چرا که مولایم ابوالفضل (ع)رحمت خداست.

... مگر می شود؛ کسی چون تو باب الحوایج باشد و نا امید از درگاهش برگشت.

قلمم بیشتر از این نمی تواند قلم فرسایی کند و قلبم به نامت به تپش می افتد و دستانم به لکنت می افتد چراکه ثنای تو گفتن کامی زینبی و شهامتی حیدری و جگری حسنی و سری حسینی و مادری زهرایی می خواهد...

پایان پیام/224224